Ang lenggwahe na kadalasan o laging ginagamit sa Pilipinas ay ang Filipino. Ito ang mga detalye sa iba’t ibang mga pangunahing lenggwahe sa Pilipinas • Filipino: Ang pangunahing wika sa bansa.

Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd. Mayroong 175 wika sa Pilipinas, 171 dito ay nanatiling gamit pa at 4 ay tuluyang lumipas na. Inihandog ng: HUMSS 11 mula sa St. Anthony School Manila Halina't tuklasin ang ilang diyalektong mayroon sa Pilipinas kasama si Therese at ang kanyang mga kaibigan. ~Pangkatang gawain ng HUMSS 11.

Ito ay nakasalig sa pangunguna ng kasunod ng iba pang umiiral na mga pagbigkas sa Pilipinas. •:Pangunahing wika ng mga naninirahan sa Katimugang bahagi ng.

Sinasalita ng 24% ng kabuuang bilang ng mga Pilipino sa buong kapuluan. Taal na gamit sa mga lalawigan ng,,,,, (kilala rin sa tawag na CALABARZON). Ginagamit rin ito sa mga lalawigan ng,,, at (kilala rin sa tawag na MIMAROPA). Ito rin ang pangunahing wika ng na siyang kabisera ng bansa.

•: Kilala rin sa tawag na Iloko. Pangunahing wika ng mga naninirahan sa Hilagang Luzon. Gamit sa Rehiyon 1 at 2. •: Gamit sa lalawigan ng at ilang bahagi ng Hilagang Luzon at Gitnang Luzon.

•: Pangunahing wika ng mga naninirahan sa Gitnang Luzon. •: Pangunahing wika ng mga naninirahan sa Timog-Silangang Luzon. •: Tinatawag ding Bisaya. Pangunahing wika ng Lalawigan ng,, at malaking bahagi ng. Tinatayang sinasalita ng 27% ng kabuuang populasyon ng bansa. •: Tinatawag ding Ilonggo.Gamit sa mga lalawigan sa pulo ng Panay at. •: Gamit sa tulad ng mga lalawigan sa mga pulo ng Samar at Leyte.

•: sinaunang wika na may kaugnayan sa halos lahat ng pagbigkas sa Luzon at Bisaya dahil sa katandaan nito.Isa itong salita ng mga dumagat na mga agta o tawo sa lalawigan ng Rizal,bahagi ng Bulakan at Quezon.Ang salitang ito ay may dalawang kaurian,una ang “Mangnah” at ang ikalawa ay “Baybay”.Ang “baybay” ang panrehiyon na pangungusap nila sa lahat ng nasasaklawan ng pinanahanan ng mga kauri nilang agta.

Ano nga ba sa Filipino ang “The square root of X raised to the power of 10?” Maraming Pilipino ang mas pabor sa wikang Ingles kaysa sa wikang Filipino. Para sa kanila, uunlad ang bansang Pilipinas kung gagamitin nito ang universal language na Ingles. Karamihan sa mga hindi pabor sa wikang Filipino ay ang mga guro na nasa larangan ng Agham at Matematika. Etekcity si 7200nd driver updates 2017. Natatakot sila na baka maging katawa-tawa ito kung patuloy na bibigyan pansin ang paggamit sa wikang Filipino. “Ang parisukat ng ekis itaas sa kapangyarihan ng sampu.” Talaga nanamang napakahirap at sadyang kakaiba itong pakinggan. Ngunit wala namang saysay na isalin pa ang mga asignaturang Agham at Matematika. Ang tanging layunin ng wikang pambansa na siyang Filipino ay ang magkaunawaan at magkaintindihan ang bawat Pilipino upang madaling makamtan ang pagunlad ng bansang Pilipinas.

Ang Filipino ayon nga kay Manuel L. Quezon ay wikang panlahat, ilaw at lakas sa tuwid na landas. Ito ang wika ng pagkakaisa at wika ng pambansang kaunlaran.Ang Filipino ay katutubong wika na ginagamit sa buong kapuluan bilang wika ng komunikasyon ng mga etnikong grupo. Katulad ng iba pang wikang buhay, ang Filipino ay dumaraan sa proseso ng paglinang sa pamamagitan ng paghiram sa mga wika ng Pilipinas at mga di-katutubong wika at sa ebolusyong iba’t ibang barayti ng wika para sa iba-ibang sitwasyon, sa mga nagsasalita nito ng may iba’t ibang sanligang sosyal, at para sa mga paksa ng talakyan at iskolarling ng pagpapahayag.

Ang wika ay kaluluwa ng bansa, pag-iisip ng isang bayan, kumakatawan sa isang malayang pagsasama-sama at sa pagkakaisa ng layunin at damdamin. Ito ang pagkakatid ng kaisipan at damdamin sa pamamagitan ng mga salitang binibigkas. Sa tingin mo ba, kung wala tayong wika magkakaintindihan parin tayo? Sa tingin mo ba, magiging maunlad ang ating bansa kung hindi tayo maguusap-usap, makikipagtalastasan at magpapalitan ng mga kuro-kuro? Mahalaga ang wika sapagkat sinasalamin nito ang isang bansa. Ang wika ay ang nagbibigay daan patungo sa bagong liwayway.

Ika-nga ni Dr. Rizal, isang watawat, isang bansa, isang wika. At dahil ang Pilipinas ay isang bansa na may isang watawat, nararapat lamang na magkaroon ito ng isang wika. Sapagkat kung samu’t sari ang ating wika, tiyak na mawawala tayo sa landas at ito’y ikababagsak ng ekonomiya ng Pilipinas dahil hindi tayo nagkakaintindihan at nagkakaunawaan. Aabot ng higit limang-daang wika ang buhay at patuloy na ginagamit ng mga Pilipino sa kasalukuyan. Masaya ang magkaroon ng maraming wika ngunit napakalungkot ring malaman na hindi ito isa sa mga paraan o susi para tayong mga Pilipino ay magkaisa at magbuklodbuklod. Upang tayo ay magkaisa sa pagpaunlad ng ating bansa ay kakailanganin natin ng isang wikang alam ng lahat.